Corona hayatımızı tehdit etti. Virüs, bizi bedenlerimiz, fiziksel, zihinsel ve duygusal yapımız, dirençli olup olmadığımız konusunda bilinçlendirdi. Virüs bize, yaşamlarımız hastalık, kayıp, aksama ve değişim yoluyla tehdit edildiğinde sosyal olarak nasıl organize olduğumuzu gösterdi.
Corona, daha önce örtülü ve hatta gizlenmiş olabilecekleri görünür kıldı.
Corona bizi içeri kilitledi. Evde kalmak zorunda kaldık. Çocuklarımız okula gidemedi. İşe gidemedik. Mağazalar, restoranlar ve tüm kültür kurumları kapatıldı. Hayatımız sadece birkaç metrekarelik kutulara sıkıştı. Sadece hareket alanımızı minimalize etmekle kalmadı. Sıkma ve daralma aynı zamanda duyguların yoğunlaşmasına da yol açtı. Bir süre sonra her yerde patladılar.
Daha önceki yıllarda dengede yaşıyor olabilirdik. Şimdi tökezledik. Ölüm korkumuzla yüzleştik, insanlar tarafından, doğa tarafından, yaşam tarafından, her şey tarafından sürekli bir tehdit altında olma duygusu içinde yaşama eğilimimizi deneyimledik.
Birçok insan hastalandı. Virüsten değil, kendilerini içinde buldukları dengesizlikten. Diğerleri ilişkilerinde sorun yaşıyor. Daha önce, herhangi bir zamanda geri çekilme olasılığı olan bir çift olarak gevşek bir şekilde bağlıyken, Corona sürecinde birbirimize bağlı kaldık, kaçma şansımız çok azdı. Güçlü duygularla baş etmeye alışkın değildik. Birbirimize bu kadar yakın olmaya alışkın değildik.
Her şey değiştiğinde, olan her şeyi sorgulamaya başlarız. Kendimize, gerçekte kim olduğumuzu ve gerçekten ne istediğimizi soruyoruz. Şimdi hayatımızı nasıl yaşamak istiyoruz? Nasıl sağlıklı ve güçlü bir bakış açısı kazanırız? Sevgi dolu ilişkileri nasıl oluştururuz?
3 gün boyunca, sistemik konstelasyonlar ve diğer yansıtma yöntemleri ile bu sorulara bakacağız.
